Στην Πελοπόννησο, έξι μίλια νότια της Κορίνθου υπάρχει ένα μικρό χωριό που ονομάζεται Εξαμίλια, ένα όνομα που το κουβαλάει από τους βυζαντινούς χρόνους και είναι προϊόν καλοπροαίρετης πνευματικής τεμπελιάς, καθώς σημαίνει απλά «έξι μίλια», η απόσταση του από την Κόρινθο. Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο 80 μ. από τη θάλασσα και περιβάλλεται από ανοιχτά χωράφια πλούσια με καλλιέργειες. Κάπου εκεί έξω, προς τα ανατολικά, λίγο πριν τα μεγάλα υψώματα των βουνών προς τα νότια, το αρχιτεκτονικό γραφείο Katerina Valsamaki Architects σχεδίασε μια υποδειγματική μονώροφη κατοικία διακοπών, σε μια έκταση τεσσάρων στρεμμάτων, που έχει θέα τόσο στον Κορινθιακό κόλπο, όσο και στον επιβλητικό λόφο των Εξαμιλίων στα δυτικά, ενώ πλέον χρησιμοποιείται από τα μεγαλύτερα μέλη της οικογένειας ως μόνιμη κατοικία.
Η βασική σχεδιαστική χειρονομία για την υλοποίηση αυτής της κατοικίας, είναι μια απλή ευθεία γραμμή, μεταφορά της γραμμής του ορίζοντα και αντίστιξη στον επιβλητικό λόφο στο βάθος. Ο απλός μονολιθικός λευκός όγκος του σπιτιού, φιλοξενεί τόσο εσωτερικούς χώρους, όσο και τις ανοικτές σκιασμένες βεράντες – ενώ στο υπόγειο βρίσκονται όλες οι βοηθητικές λειτουργίες. Όλες οι λειτουργίες του σπιτιού χωροθετούνται μέσα σε μια ενιαία δομή που μπορεί να ιδωθεί ως ένα περίκλειστο εσωτερικό σε σχέση με το οικόπεδο, ενώ το υπόλοιπο έδαφος γύρω από αυτό παραμένει όπως ήταν, στη φυσική του μορφή.
Κατά την είσοδο στο σπίτι, η χωρική συνέχεια μεταξύ των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων αποκαλύπτεται πλήρως. Οι χώροι διημέρευσης, το καθιστικό, η κουζίνα και η τραπεζαρία σε ανοιχτή διάταξη έχουν ανοίγματα μέχρι την οροφή που αγκαλιάζουν το φυσικό φως, στις τρεις πλευρές, ενώ προσφέρουν θέα στον κήπο, την πόλη και τη θάλασσα στο βάθος.
α συρόμενα παράθυρα εξαφανίζονται μέσα τους τοίχους, καταλύουν τα χωρικά όρια και εντείνουν την αίσθηση της ανοιχτοσιάς. Το σκιερό μεγάλο αίθριο σε συνέχεια των χώρων διημέρευσης, δυτικά, είναι το κέντρο του σπιτιού τους καλοκαιρινούς μήνες, καδράροντας τη θέα προς τον περιβάλλοντα και τον ανοιχτό ορίζοντα.
Η κύρια πρόσβαση, ένα πλακόστρωτο μονοπάτι, κάθετο στο σπίτι, ορίζει την είσοδο, στη μέση της νότιας όψης και με μια χειρονομία λακωνικού σχεδιασμού, το χωρίζει σε δύο μέρη, δύο περιοχές: Στα αριστερά, οι δημόσιοι χώροι, εσωτερικοί και εξωτερικοί, στα δεξιά οι ιδιωτικοί. Η συνένωση των εσωτερικών με τους άμεσους υπαίθριους χώρους προσφέρει μια χωρική διεύρυνση στην κατοικία των 137 τετραγωνικών, ενώ δημιουργεί την αίσθηση ενός μεγαλυτέρου κτίσματος απ ότι πραγματικά είναι.
Στα δεξιά της εισόδου, ένας μακρύς ορθογώνιος τοίχος από λευκό σοβά με ένα μοναδικό άνοιγμα, τέλειο τετράγωνο επιτρέπει μια ματιά στη βεράντα του υπνοδωματίου και του ιδιωτικού κόσμου του κατοίκου. Στα αριστερά, ένα μακρύ οριζόντιο άνοιγμα καδράρει ιδανικά την όψη των τριών δέντρων, της Φύσης εξημερωμένης. Σε αυτή τη δυαδικότητα απεικονισμένη στην πρόσοψη, αιχμαλωτίζεται ο Κόσμος.
Πέρα όμως από αυτά τα δίπολα, το σπίτι υπάρχει και σε δύο κόσμους! Ο ασυμβίβαστα απλός, λευκός ορθογώνιος όγκος, χωρίς οποιεσδήποτε ιδιοτροπίες, αδιαφορώντας για οποιαδήποτε προγραμματική ιδιοσυγκρασία, τοποθετεί αμέσως το κτίριο σε έναν μεταφορικό κόσμο.
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να δείτε φωτογραφίες στο kataskevesktirion.gr
