Η θεραπευτική δύναμη της αρχιτεκτονικής

γράφει η Ιφιγένεια Κωτίτσα

Αρχιτέκτων Μηχανικός

Η σύνδεση των ανθρώπων με το περιβάλλον σωματικά, πνευματικά και συναισθηματικά είναι δεδομένη. Μέσα από τη σύνδεση αυτή μπορεί να διαμορφωθεί για τον καθένα μια ζωή γεμάτη ευημερία κατά τη διάρκεια της οποίας οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον και ενισχύουν αυτή τη σχέση.

Εύστοχα ο Winston Churchill εξέφρασε την επίδραση της αρχιτεκτονικής και του περιβάλλοντος σχολιάζοντας: “διαμορφώνουμε τα κτίρια μας και στη συνέχεια εκείνα διαμορφώνουν εμάς’. Δημιουργείται λοιπόν εύλογα η απορία αν η αρχιτεκτονική μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στον τομέα της θεραπείας παράγοντας χώρους στους οποίους η θεραπεία μπορεί να επιταχυνθεί.

Αρχικά θα πρέπει να οριστεί η έννοια και το περιεχόμενο της θεραπείας. Υγεία νοείται ως η παρουσία ισορροπίας και αρμονίας μέσα στον οργανισμό και επομένως η έλλειψη τους παραπέμπει στην ασθένεια. Η ασθένεια συνεπάγεται και την ανάγκη επανένταξης του οργανισμού στις συνθήκες υγείας, καθώς το σώμα διαθέτει τη φυσική ικανότητα να θεραπεύει δηλ. να επιφέρει την επιστροφή στην ισορροπία ενεργοποιώντας το εσωτερικό φαρμακείο του, π.χ τις ενδορφίνες.

Η θεραπεία αναφέρεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων μιας νόσου ή μιας πάθησης, αλλά και στην ανακούφιση της θλίψης ή του στρες που βιώνει ένα άτομο. Για να αξιοποιηθεί πλήρως η θεραπευτική δύναμη του σώματος πρέπει να διεγείρονται οι αισθήσεις από το περιβάλλον του ατόμου. Έτσι ελαχιστοποιούνται οι αρνητικές επιπτώσεις της κακής ψυχολογίας στο σώμα και μεγιστοποιείται η αποτελεσματικότητα της ιατρικής θεραπείας, καθώς δεν αποδυναμώνεται από το στρες.

Κατά συνέπεια οι χώροι δεν είναι καθόλου αμέτοχοι στη θεραπευτική διαδικασία, οπότε πρέπει να δημιουργούνται χώροι που θεραπεύουν. Οι δομές, τα υλικά λειτουργούν παράλληλα με το φυσικό κόσμο, το πνεύμα, την κοινότητα για τη δημιουργία χώρων όχι μόνο χρήσιμων, αλλά γεμάτων ζωή και ζωντάνια που συνεισφέρουν στη θεραπευτική διαδικασία. Ένα στοιχείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά το σχεδιασμό των χώρων είναι η πρώτη εντύπωση που διαμορφώνει την εικόνα ενός κτιρίου και των δραστηριοτήτων του. Η είσοδος των θεραπευτηρίων θα πρέπει να είναι ευχάριστη, να καλωσορίζει τους ασθενείς και να επιτρέπει ομαλή μετάβαση από το εξωτερικό περιβάλλον προς το εσωτερικό των κτιρίων. Ένα από τα κύρια αρχιτεκτονικά στοιχεία, το παράθυρο εκτός από τη χρηστική, δηλ. να επιτρέπει το φυσικό φως να εισέρχεται στο χώρο και την αισθητική πλευρά, δηλ. να συμμετέχει στη διαμόρφωση των όψεων των κτιρίων, συμβάλλει στη θεραπευτική διαδικασία. Λειτουργεί ως πύλη εισόδου της φύσης στο χώρο και μεταφέρει τους ασθενείς από την οδυνηρή πραγματικότητα της ασθένειας σε χώρους διαλογισμού και ανακούφισης επισπεύδοντας τη θεραπεία.

Η επιλογή υλικών για τη διαμόρφωση του χώρου είναι ουσιαστική, καθώς η παρουσία τους είναι αισθαντική, έχουν όμορφη όψη και ευχάριστη αφή, όπως για παράδειγμα η υλικότητα του ξύλου. Είναι υλικό που αποπνέει θαλπωρή, είναι άνετο και ευχάριστο και παραπέμπει στο φυσικό περιβάλλον.

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να δείτε φωτογραφίες στο decobook.gr